Een premium, hoogwaardige Lapsang Souchong (Zhengshan Xiaozhong) met de oorspronkelijke hartige zoete smaak van Chinese dadels en longanfruit met hints van dennenhout. Let op, dit is niet het overdreven gerookte soort Lapsang Souchong die meestal uit China wordt geëxporteerd!
De geschiedenis van Lapsang Souchong?
Lapsang Souchong, als de eerste zwarte thee ter wereld, heeft een geschiedenis die meer dan 400 jaar teruggaat. Zowel binnenlandse als buitenlandse verslagen geven aan dat Zhengshan Xiaozhong ontstond tussen het einde van de 16e en het begin van de 17e eeuw. Historische verslagen tonen aan dat in 1607 de Dutch East India Company zwarte thee kocht in Macau in de Lingnan-regio in Zuid-China en deze vervolgens naar Europa exporteerde.
In die periode werd de Europese theemarkt voornamelijk gedomineerd door Japanse groene thee. Zhengshan Xiaozhong, met zijn rijke smaak, verwierf snel een sterke positie op de Europese theemarkt. De Nederlanders hadden aanvankelijk een volledig monopolie op de economische en handelsrechten van Zhengshan Xiaozhong. Echter, de British East India Company wilde een deel van de handel, wat leidde tot een oorlog tussen Nederland en Engeland. Laatstgenoemde kwam als overwinnaar uit de strijd en nam geleidelijk de theehandel over.
De welvaart van Zhengshan Xiaozhong hield aan tot het begin van de 18e eeuw, toen talrijke missionarissen en handelaren Tongmu, de plaats van herkomst, bezochten voor onderzoeksdoeleinden. Chinese boeren ontwikkelden in de loop van de tijd een sterkere gerookte variant en een niet-gerookte variant van Xiaozhong om zich aan te passen aan de verschillende voorkeuren van buitenlandse consumenten.
Het is vermeldenswaard dat Zhengshan Xiaozhong zwarte thee wordt beschouwd als de voorloper van Anhui Qimen zwarte thee en de andere Gongfu zwarte theesoorten. Eind 19e eeuw werden theevariëteiten en productietechnieken vanuit Tongmu in Chong'an naar het Qimen-gebied in de provincie Anhui gebracht. Keemun zwarte thee, afgeleid van "Qimen," werd in 1876 succesvol geproduceerd op basis van Zhengshan Xiaozhong zwarte thee. Deze verhuizing bleek zeer succesvol te zijn, en Keemun-thee is nu een van de vier wereldberoemde zwarte theesoorten.
Legendes van Zhengshan Xiaozhong
Wat betreft de oorsprong van het Lapsang Souchong-proces, zijn er verschillende lokale legendes, maar de volgende twee zijn bijzonder intrigerend.
Het bazige leger
Tijdens het midden en late Ming-dynastie was er politieke onrust. Rond 1568 n.Chr., tijdens het theebladerenplukseizoen, trok een groep officieren en soldaten door het dorp Tongmu, een belangrijke toegang voor buitenstaanders tot Fujian. Ze namen een theefabriek in de tempelbaai over en gebruikten zelfs theebladeren als beddengoed. Door deze bezetting konden de theebladeren in de fabriek niet goed drogen en werden zacht, rood en plakkerig. Toen de soldaten vertrokken, besloten de theeboeren hun verliezen te compenseren door de verzachte theebladeren in stroken te vormen en ze te drogen met lokaal verkregen dennenhout. De bladeren van de thee, die vroeger rood en groen waren, werden op die manier zwart en glanzend en produceerden een uitzonderlijk dennenaroma met een heerlijke smaak. De theeboer plukte het om te verkopen in Xingcun, maar verwachtte ten onrechte niet de gunst van de consumenten te winnen. Ondanks alle verwachtingen, vanwege een hoge vraag, zijn de prijzen voor deze thee meerdere keren zo hoog als die van de originele thee.
De hebzuchtige bandieten
De krijgsheren en lokale bendes van bandieten konden vrij rondzwerven op het platteland tijdens een tijd van onrust in China. Veel theeboeren bleven werken om in hun levensonderhoud te voorzien, ondanks de gevaren van die tijd. In zijn dorp had een deugdzame boer veel gezinnen in dienst om zwarte thee te maken en aan de Nederlanders te verkopen. De theeteler was bereid zijn arbeiders goed te betalen, genoeg om de aandacht te trekken van de omliggende bandieten, die eisten dat zij als dorpelingen betaald werden. De eigenaar en zijn mannen hadden hard gewerkt om de fijnste bladeren te plukken en de bandieten af te betalen. Helaas was de hebzucht van de rovers in de loop der dagen onrustig geworden, wat ertoe leidde dat ze het dorp plunderden en de theeboerderij en werkplaats in brand staken, de nacht voordat de thee klaar zou zijn en verkocht zou worden. Gelukkig bleef de houtopslagschuur behouden en werd slechts gedeeltelijk beschadigd. Wat ze konden redden, gebruikten de dorpelingen om hun zwarte thee af te maken met de pannen die ze uit de ruïnes van de werkplaats hadden teruggevonden. Toen ze naar de haven gingen om de thee te verkopen, werd de deugdzame boer benaderd door een Nederlander die de thee wilde proeven. De Nederlandse handelaar vond het lekker en bood zelfs aan er het drievoudige voor te betalen, tegen alle verwachtingen in. Als gevolg daarvan begonnen de landeigenaar en de dorpelingen thee te roken met dennenhout, en de methode werd al snel geperfectioneerd.
