Luksusowa, wysokiej jakości Lapsang Souchong (Zhengshan Xiaozhong) z oryginalnym słodko-słonym smakiem chińskich daktyli i owoców longan z nutami sosnowego drewna. Uwaga, to nie jest nadmiernie wędzona odmiana Lapsang Souchong, która jest zazwyczaj eksportowana z Chin!
Historia Lapsang Souchong?
Lapsang Souchong, jako pierwsza czarna herbata na świecie, ma historię sięgającą ponad 400 lat. Zarówno krajowe, jak i zagraniczne zapisy wskazują, że Zhengshan Xiaozhong pojawił się między końcem XVI wieku a początkiem XVII wieku. Zapisy historyczne pokazują, że w 1607 roku Holenderska Kompania Wschodnioindyjska kupiła czarną herbatę z Makau w południowym regionie Lingnan w Chinach, a następnie eksportowała ją do Europy.
W tym okresie europejski rynek herbaty był w przeważającej mierze zdominowany przez japońską zieloną herbatę. Zhengshan Xiaozhong, ze swoim bogatym smakiem, szybko zdobył silną pozycję na europejskim rynku herbaty. Holendrzy początkowo mieli całkowity monopol na prawa ekonomiczne i handlowe Zhengshan Xiaozhong. Jednak Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska dążyła do udziału w handlu, co doprowadziło do wojny między Holandią a Anglią. Ta ostatnia zwyciężyła i stopniowo przejęła handel herbatą.
Dobrobyt Zhengshan Xiaozhong utrzymywał się do początku XVIII wieku, kiedy to liczni misjonarze i handlarze przybyli do Tongmu, miejsca jego pochodzenia, w celach badawczych. Chińscy rolnicy z czasem opracowali mocniejszą wędzoną odmianę oraz niewędzoną odmianę Xiaozhong, aby dostosować się do zmieniających się preferencji zagranicznych konsumentów.
Warto zauważyć, że czarna herbata Zhengshan Xiaozhong jest uważana za prekursor herbaty czarnej Anhui Qimen oraz innych czarnych herbat Gongfu. Pod koniec XIX wieku odmiany herbaty i techniki produkcji zostały przeniesione z Tongmu w Chong'an do rejonu Qimen w prowincji Anhui. Czarna herbata Keemun, pochodząca od "Qimen", została pomyślnie wyprodukowana w 1876 roku na bazie czarnej herbaty Zhengshan Xiaozhong. Ta relokacja okazała się bardzo udana, a herbata Keemun jest obecnie jedną z czterech światowej sławy czarnych herbat.
Legendy o Zhengshan Xiaozhong
Jeśli chodzi o pochodzenie procesu Lapsang Souchong, istnieje kilka lokalnych legend, ale dwie z nich są szczególnie intrygujące.
Władcza armia
W okresie środkowej i późnej dynastii Ming panowały niepokoje polityczne. Około 1568 roku n.e., podczas sezonu zbioru herbaty, oddział oficerów i żołnierzy przejeżdżał przez wioskę Tongmu, ważne wejście dla obcych do Fujian. Przejęli fabrykę herbaty w zatoce świątynnej, nawet używając liści herbaty jako pościeli. Z powodu tej okupacji liście herbaty w fabryce nie mogły być odpowiednio suszone i stały się miękkie, czerwone i lepkie. Po odejściu żołnierzy plantatorzy herbaty postanowili zrekompensować swoje straty, formując zmiękczone liście herbaty w paski i susząc je przy użyciu lokalnego drewna sosnowego. Liście herbaty, które wcześniej były czerwone i zielone, w ten sposób stały się czarne i błyszczące, wytwarzając wyjątkowy sosnowy aromat o wspaniałym smaku. Plantator herbaty zebrał ją, by sprzedać w Xingcun, ale błędnie nie spodziewał się zdobyć uznania konsumentów. Pomimo wszelkich przeciwności, z powodu wysokiego popytu, ceny tej herbaty są wielokrotnie wyższe niż oryginałów.
Chciwi bandyci
Wojownicy i lokalne gangi bandytów mogli swobodnie przemierzać wiejskie tereny podczas okresu niepokojów w Chinach. Wielu plantatorów herbaty nadal pracowało na życie, pomimo niebezpieczeństw tamtych czasów. W jego wiosce cnotliwy rolnik zatrudniał wiele rodzin do produkcji czarnej herbaty i sprzedaży jej Holendrom. Plantator herbaty był gotów dobrze zapłacić swoim pracownikom, co przyciągało uwagę okolicznych bandytów, którzy domagali się, by byli opłacani jak mieszkańcy wioski. Właściciel i jego ludzie ciężko pracowali, zbierając najlepsze liście i spłacając bandytów. Niestety, chciwość rozbójników narastała z dnia na dzień, co doprowadziło ich do napaści na wioskę i spalenia plantacji herbaty oraz warsztatu w noc przed ukończeniem i sprzedażą herbaty. Na szczęście magazyn drewna przetrwał i został tylko częściowo uszkodzony. Ratując co się dało, mieszkańcy dokończyli produkcję czarnej herbaty, używając patelni odzyskanych z ruin warsztatu. Udając się do portu, by sprzedać herbatę, cnotliwy rolnik został zaczepiony przez Holendra, który chciał spróbować herbaty. Holenderski handlarz ją polubił, a nawet zaproponował zapłatę potrójnej ceny, wbrew wszelkim oczekiwaniom. W rezultacie właściciel ziemski i mieszkańcy zaczęli wędzić herbatę na sosnowym drewnie, a metoda ta wkrótce została udoskonalona.
