Wysokiej jakości Lapsang Souchong (Zhengshan Xiaozhong) o oryginalnym pikantnym słodkim smaku chińskich daktyli i owoców longan z nutą drewna sosnowego. Uwaga: nie jest to zbyt dymny rodzaj Lapsang Souchong, który jest zwykle eksportowany z Chin!
Historia Lapsang Souchong?
Lapsang Souchong, jako pierwsza czarna herbata na świecie, ma historię sięgającą ponad 400 lat. Zarówno zapisy krajowe, jak i zagraniczne wskazują, że Zhengshan Xiaozhong pojawił się między końcem XVI a początkiem XVII wieku. Z zapisów historycznych wynika, że w 1607 roku Holenderska Kompania Wschodnioindyjska zakupiła czarną herbatę z Makau w regionie Lingnan w południowych Chinach, a następnie wyeksportowała ją do Europy.
W tym okresie na europejskim rynku herbat dominowała japońska herbata zielona. Dzięki swojemu bogatemu smakowi Zhengshan Xiaozhong szybko zyskała silną pozycję na europejskim rynku herbaty. Holendrzy początkowo posiadali całkowity monopol na prawa gospodarcze i handlowe Zhengshan Xiaozhong. Jednak Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska szukała części handlu, co doprowadziło do wojny między Holandią a Anglią. Ten ostatni wyszedł zwycięsko i stopniowo przejął handel herbatą.
Dobrobyt Zhengshan Xiaozhong utrzymywał się aż do początków XVIII wieku, kiedy to liczni misjonarze i kupcy przybyli do Tongmu, miejsca jego pochodzenia, w celach badawczych. Z biegiem czasu chińscy rolnicy opracowali mocniejszą wędzoną i niewędzoną odmianę Xiaozhong, aby dostosować się do różnych preferencji zagranicznych konsumentów.
Warto zauważyć, że czarna herbata Zhengshan Xiaozhong jest uważana za prekursora czarnej herbaty Anhui Qimen i innych czarnych herbat Gongfu. Pod koniec XIX wieku odmiany herbaty i techniki produkcji zostały przeniesione z Tongmu w Chong'an do obszaru Qimen w prowincji Anhui. Czarna herbata Keemun , pochodząca z „Qimen”, została pomyślnie wyprodukowana w 1876 roku na bazie czarnej herbaty Zhengshan Xiaozhong. Ta relokacja okazała się bardzo udana, a herbata Keemun jest obecnie jedną z czterech światowej sławy czarnych herbat.
Legendy Zhengshan Xiaozhong
Jeśli chodzi o pochodzenie procesu Lapsang Souchong, istnieje kilka lokalnych legend, ale dwie poniższe są szczególnie intrygujące.
Władcza armia
W środkowej i późnej dynastii Ming panowały niepokoje polityczne. Około 1568 r. n.e., gdy nadszedł sezon zbiorów herbaty, oddział oficerów i żołnierzy przemierzył wioskę Tongmu, ważne wejście dla osób z zewnątrz do Fujianu. Przejęli fabrykę herbaty w zatoce świątynnej, używając nawet liście herbaty jako ściółki. Z powodu tej okupacji liście herbaty w fabryce nie mogły być odpowiednio wysuszone i stały się miękkie, czerwone i lepkie. Gdy żołnierze odeszli, plantatorzy herbaty postanowili zrekompensować straty, formując zmiękczone liście herbaty w paski i susząc je przy użyciu lokalnie pozyskiwanego drewna sosnowego. Liście herbaty, które były czerwone i zielone, stały się czarne i błyszczące, wytwarzając w ten sposób wyjątkowy sosnowy aromat o wspaniałym smaku. Plantator herbaty zebrał ją, aby sprzedać w Xingcun, ale błędnie nie spodziewał się, że zyska przychylność konsumentów. Pomimo wszystkich przeciwności, ze względu na duży popyt, ceny tej herbaty są kilkakrotnie wyższe od cen oryginałów.
Chciwi bandyci
W czasie zamieszek w Chinach watażkowie i lokalne gangi bandytów mogły swobodnie wędrować po wsiach. Wielu plantatorów herbaty nadal zarabiało na życie, pomimo niebezpieczeństw, jakie niosły ze sobą te czasy. W swojej wiosce cnotliwy rolnik zatrudniał wiele rodzin do produkcji czarnej herbaty i sprzedawania jej Holendrom. Plantator herbaty był skłonny płacić swoim pracownikom na tyle dobrze, aby przyciągnęli uwagę okolicznych bandytów, którzy żądali, aby otrzymywali wynagrodzenie jak wieśniacy. Właściciel i jego ludzie ciężko pracowali, aby zebrać najlepsze liście i spłacić bandytów. Niestety, z biegiem dni chciwość bandytów wzrosła, co doprowadziło ich do napadu na wioskę i spalenia plantacji herbaty oraz warsztatu w noc poprzedzającą zakończenie i sprzedaż herbaty. Na szczęście szopa na drewno ocalała i uległa jedynie częściowemu zniszczeniu. Oszczędzając, co mogli, wieśniacy dopili czarną herbatę na patelniach odzyskanych z ruin warsztatu. Pojechałem do portu sprzedać herbatę, do cnotliwego rolnika podszedł Holender, który chciał spróbować herbaty. Holenderskiemu handlarzowi się to spodobało i wbrew wszystkiemu poprosił nawet o potrójną zapłatę. W rezultacie właściciel gruntu i mieszkańcy wsi zaczęli palić herbatę z dodatkiem sosny, a metoda ta została wkrótce udoskonalona.
