Jun Shan Yin Zhen (Zilveren Naald) Gele Thee

Deze delicate gele thee komt oorspronkelijk uit Junshan, Dong Ting meer Hunan, met een aromaprofiel van bonen, noten, munt en een zijdezachte textuur. Wanneer het is getrokken, staan de theebladeren sierlijk rechtop in de theepot. Door het 'vergelingsproces' smaakt de thee als een witte thee met een complexer, warm karakter.

Junshan, Dong Ting-meer

De theestruiken in Junshan gedijen dankzij de dichte mist die wordt geproduceerd door Dong Ting Lake, een gematigd klimaat met een hoge luchtvochtigheid, en de omringende flora en fauna die de omgeving verbeteren. Als gevolg hiervan zijn gele theebladeren van Junshan rijk aan aminozuren met een dikke en sappige vorm.

Smaakprofiel

Droge theebladeren vertonen een groengele tint met een hartig, diepgroen aroma. Het aromapalet bevat tonen van bonen en noten, aangevuld met een muntachtige koelte en zijdezachte textuur. De resulterende drank is transparant en presenteert een delicate tint die doet denken aan witte druiven. De smaak heeft minimale samentrekking en een aanhoudende zoete afdronk.

Vergeling / Meng Huang

Deze Junshan Yinzhen wordt verwerkt door een methode toe te passen die bekend staat als 'vergeling' of 'meng huang (闷黄). Terwijl de bladeren warm en vochtig blijven, ondergaan ze een proces dat 'vergeling' wordt genoemd door ze in een speciaal soort papier te wikkelen. Door deze techniek kunnen de bladeren vocht vrijgeven en opnieuw opnemen. De warme, vochtige en besloten omgeving bevordert extra oxidatie en kan een lichte gisting veroorzaken. Na een dag of twee worden de bladeren uitgepakt en kan het proces worden herhaald totdat het ideale niveau van vergeling is bereikt. Ten slotte wordt de thee gedroogd, meestal door deze op lage temperaturen met houtskool te bakken.

Geschiedenis van Junshan Yinzhen

Historisch gezien wordt aangenomen dat prinses Wencheng (文成公主) tijdens de Tang-dynastie Junshan-thee meebracht als onderdeel van haar uitzet toen ze in Tibet trouwde. Junshan Yinzhen werd een eerbetoon aan de keizer vanaf de Wu-dai-periode (907-960 n.Chr.), die volgde op de Tang-dynastie (618-907 n.Chr.) en werd nog steeds gewaardeerd tijdens de Song-, Ming- en Qing-dynastieën. In de Tang-dynastie werd het “Gele Staartveren” (黄翎毛) genoemd, omdat bij het brouwen de gele knoppen, bedekt met fijn dons, rechtop in het glas stonden en op gele rondsels leken. Volgens het boek 'Cha Jing', ook bekend als The Classics of Tea van Lu Yu, heette het “White Crane Tail Feathers” (白鹤翎), omdat deze thee werd verbouwd in de White Crane Temple (白鹤寺). Wanneer het werd getrokken met water uit de White Crane Well (白鹤井), riep het het beeld op van een witte kraanvogel die gracieus in het water liep. Bovendien kreeg het vanwege zijn fijne witte dons de naam "White Down Needle" (白毛尖). Uiteindelijk kreeg deze thee tijdens de Qing-dynastie zijn officiële naam: Junshan Yinzhen.