Jako miłośnik herbaty pu erh być może natknąłeś się na różne serie/marki herbat produkowane w fabryce herbaty Xiaguan , takie jak Bao Yan, Song He i Nan Zhao. W przypadku tych ostatnich wprowadziliśmy niedawno zarówno dojrzałą, jak i surową tuochę:
Znak towarowy Nan Zhao, zarejestrowany w 1991 r., jest używany w odniesieniu do wysokiej klasy herbat Xiaguan ze względu na historyczne znaczenie jego nazwy. W tym poście zagłębimy się w historię królestwa Nan Zhao.
Królestwo Nan Zhao
Nanzhao, czyli „Księstwo Południa”, było potężnym królestwem Tai, które powstało w VIII wieku w zachodniej prowincji Yunnan w południowych Chinach. Lud Tai, który okupował ten region od wieków, wywodzi swoje pochodzenie z tego królestwa.
Składające się z sześciu mniejszych królestw Tai, Nanzhao zostało zjednoczone w 729 roku przez Piluoge, przywódcę jednego z państw plemiennych. Z pomocą Chin, które potrzebowały sojusznika przeciwko Tybetańczykom, Piluoge założył stolicę Nanzhao w pobliżu jeziora Er, miejsca, które okazało się nie do zdobycia dla chińskich ataków w latach 751 i 754.
Nanzhao zdominowało szlaki handlowe wschód-zachód z Chin i Tongking przez Birmę do Indii, stając się państwem imperialistycznym w IX wieku. Rzemieślnicy z Nanzhao opanowali tkanie gazy bawełnianej i jedwabnej, a w całym królestwie wydobywano takie zasoby, jak sól i złoto. Opracowano złożony system rządów i administracji, który przyczynił się do kulturowego wyrafinowania Nanzhao.
Pomimo dobrobytu Nanzhao podupadło pod koniec IX wieku i ostatecznie upadło w 902 roku, kiedy rebeliancki urzędnik zabił ostatniego cesarza. Mongołowie później podbili ten obszar w 1253 roku.
Brama Ogona Smoka
W miarę jak miasta rosną i prosperują, pojawiają się wysokie budynki, a przeszłość może blaknąć wraz z postępem urbanizacji. Mimo to niektóre zabytki kultury przetrwały i pozostają świadectwem historii. Jednym z takich miejsc jest Longwei Gate w Xiaguan , Dali, prowincja Yunnan. Jego bogate dziedzictwo zostało dobrze zachowane, silne i niezmienione w krajobrazie postępu.
Miasto Longwei szczyci się bogatą historią jako miejsce starożytnego królestwa Nan Zhao (738-902), które wyłoniło się z Yunnan w VIII wieku. Nazwę miasta Longwei można przetłumaczyć jako „Ogon Smoka”, oddając hołd górze Cang, która biegnie niczym ogon wędrującego smoka z północy na południe. Brama południowa, trafnie nazwana „Bramą Longwei”, szczyci się blankami, które rozciągają się na południowy zachód do „Bramy Tiansheng” w świątyni Jiangfeng i na północny wschód do „Pawilonu Zhushui”. Czterokilometrowy teren oferuje wspaniałe krajobrazy, ale na przestrzeni dziejów był także miejscem bitew wojskowych.
Jako południowa brama Królestwa Nan Zhao, większość Bramy Longwei została zniszczona; pozostaje budynek Shoukang i 100-metrowy odcinek muru na zachodzie, którego pozostałości mają mniej niż 1 metr wysokości i zostały uznane przez Rząd Ludowy Prefektury Dali za kluczowy obiekt ochrony zabytków kultury w 1987 roku.
Brama Longwei
Podróżując ulicą Longwei, naprzeciwko mostu Hei Long w Xiaguan , przeniesiesz się w czasie. Obszar ten, otoczony starożytnymi domami i dziedzińcami o staromodnej architekturze, jest domem dla wielu długoletnich mieszkańców, których przodkowie nazywali to miejsce swoim własnym od pokoleń.
Ale to dopiero początek historycznego znaczenia tego obszaru. Twierdza Longwei Gate została zbudowana przez Ge Luofenga, piątego króla królestwa Nan Zhao, w celu odparcia ataków. Brama Longwei była nie tylko ważnym szlakiem transportowym – niczym starożytny szlak herbaciany i konny prowadzący aż do Tybetu – ale także kluczową przełęczą miejską, gdzie kupcy zbierali i rozdzielali swoje zapasy.
Dziś Longwei Gate służy jako oda do czasów starożytnych i jest domem dla niezliczonych zabytków historycznych i kulturowych, w tym starożytnych dziedzińców, studni i drzew. Utalentowani mieszkańcy nazywają to miejsce swoją siedzibą, a odwiedzający mogą rozkoszować się bogactwem historii i kultury tego obszaru.
Shoukang Slope: niegdyś tętniące życiem centrum handlu i dystrybucji przy Tea Horse Road
Główna ulica Longwei nazywa się Shoukang Slope. Ulica ta została nazwana na cześć starszych ludzi, którzy mieszkali tu ze względu na ich długowieczność i zdrowie. W przeszłości Shoukang Slope służyło jako tętniący życiem ośrodek handlu i dystrybucji, a po obu stronach ulicy nadal stały kamienne pawilony, na których widniały dawne zwroty, takie jak „Wymiana pieniędzy, żadnych oszustw”.
Shoukang Slope było istotną trasą na starożytnym szlaku herbacianym i konnym z Xiaguan do Dali, gdzie niegdyś kwitło wiele dużych i małych sklepów z końmi. Było to największe centrum wymiany materiałów, szczycące się tętniącym życiem obszarem handlowym, oświetlanym nocą jasnymi światłami. Dziś budynek Shoukang, dawniej znany jako Yu'er Tobacco Company, służy jako fabryka papierosów Dali, produkująca słynną markę papierosów Erhai.
Chociaż Shoukang Slope odgrywało istotną rolę w handlu i handlu, było także domem dla dwóch legendarnych rodzin praktykujących medycynę chińską: Dade Clinic i Songhe Clinic, które były odpowiedzialne za higienę i opiekę zdrowotną okolicznych mieszkańców. Podczas II wojny światowej w pobliskim Xiaguan wybuchła cholera, a klinika Dade opracowała lek przeciw tej chorobie i rozprowadziła go wśród wszystkich potrzebujących. Dodatkowo Klinika Songhe powstała już w 13 roku ery Tongzhi dynastii Qing, której nauczyciel założyciela, Zhou Xia, był osobistym lekarzem cesarza Japonii. Co roku podawali lekarstwa mieszkańcom wioski podczas Festiwalu Smoczych Łodzi, gdzie spędzali czas opiekując się pacjentami o niskich dochodach, nie pobierając od nich żadnych opłat.
Dziś dziedzińce tych dynastii medycznych są nadal konserwowane, umieszczane na liście i chronione jako symbol ich zaangażowania w dobro społeczności.
Stowarzyszenie Ochrony Starożytnego Miasta Dali Longwei
Stowarzyszenie Ochrony Starożytnego Miasta Dali Longwei to zespół utworzony przez grupę emerytów, którzy kochają starożytne miasto Longwei. W wyniku wieloletnich wizyt i badań oraz przy wsparciu władz wszystkich szczebli zebrali, zredagowali i opublikowali trzy cenne książki zawierające materiały kulturowe i historyczne: „Dali Longwei Gate Historical and Cultural Poetry Monuments”, „Dali Longwei Gate Historical Monuments i dziedzińce kulturalne” oraz „Pozostałości historyczne i kulturowe bramy Dali Longwei”, pozostawiając materiały historyczne dotyczące 28 dziedzińców historycznych i kulturowych i umieszczając je w wykazie do ochrony.